Veel van zijn werk draait om het concept dat het menselijk lichaam geen nut meer heeft (“the human body is obsolete”). Hij speelt met de grenzen tussen techniek en biologie, door zichzelf extra lichaamsdelen aan te meten (zoals een extra oor of een derde hand, die hij geheel zelfstandig kan gebruiken alsof het zijn eigen hand is).

Ook doet hij pogingen zijn eigen lijf te vervlechten met een grotere ‘entiteit’, namelijk het internet, door zijn lijf automatisch te laten besturen door online data (zoals de frequentie van de pingtijden van diverse websites, die omgezet worden in codes voor beweging.) Dit alles doet hij niet alleen voor zichzelf, maar publiekelijk op een podium. Hieronder een video van zo’n performance, waarbij de geluiden automatisch gegenereerd worden aan de hand van de positie van zijn lijf.

evolutie voorbij het menselijk lichaam

Als je dit fascinerende ideeën vindt, bedenk dan dat de meeste van deze ideeën ontwikkeld (en uitgevoerd) zijn in de ‘80 / ‘90 van de vorige eeuw! Het internet was toen nog niet zo wijdversprijd als nu, en ook het vervangen of verbeteren van menselijke lichaamsdelen is veel gebruikelijker dan het vroeger was. (denk aan hartkleppen, protheses bij geamptueerde ledematen, maar ook een staar-operatie, waarbij er een tri-focale lens geplaatst wordt op de plek van je eigenlijke, biologische lens)

Als je verder fantaseert over Stelarc zijn concept “the human body is obsolete”, en we spoelen de tijd nog een paarhonderd jaar verder - hoeveel lichaamsdelen zijn dan gemakkelijk te vervangen en verbeteren? En: wanneer ben je nog ‘jezelf’. Na vervanging van één been of arm? Na vervanging van al je lichamasdelen - zo lang je brein maar dezelfde is? Wat nu als je ook de inhoud van je brein kan ‘uploaden’ of ‘transporteren’ naar een jonger of beter model? Dan zou het menselijk lichaam echt z’n beste tijd gehad hebben en eeuwig leven toch bereikkaar worden? Hier kan ik tijden over doorfantaseren… :)